Incredible India!

'Travelling is like a roll of toilet paper, the closer it gets to the end, the faster it goes...'

- Vrij naar Andy Rooney -

Bovenstaand citaat zegt veel over de snelheid waarmee het afgelopen jaar voor ons voorbij is gevlogen. Toch hebben wij na alle avonturen en ontberingen in Nepal juist in India de tijd gevonden (en soms móeten nemen) om lekker rustig naar dat einde toe te reizen.
'You either hate it, or you love it' wordt vaak over India gezegd. Het eerste met name door het vele vuilnis, de slechte hygiëne en de constante, dwingende aandacht van verkopers en bedelaars, al moeten wij zeggen dat wij na bijna een jaar reizen daar niet meer zo van onder de indruk waren. Het tweede vanwege de prachtige bezienswaardigheden, de natuur en de geweldig smaakvolle keuken. Juist hierdoor heeft India op ons een bijzondere indruk gemaakt.

Na een slopende busreis van twee dagen vanuit Kathmandu, kwamen wij aan in Varanasi, de heiligste plaats in India. In Khajuraho keken wij onze ogen uit bij de rijkelijk met Kama Sutra beeltenissen versierde tempels, om vervolgens koers te zetten richting Orchha, een klein, rustig dorpje met een indrukwekkend fort. In Orchha werden wij geronseld als figuranten in een Hollywood productie, die verderop in het historische Gwalior geschoten werd. In Agra bezochten wij de legendarische Taj Mahal, hét symbool van de liefde, en wederom een indrukwekkend fort. Zo langzamerhand was het echt aftellen geblazen en onze laatste dagen brachtten wij door in Delhi, dat door velen ook wel ‘The-Hell-i' genoemd wordt, maar ons viel het reuze mee!

Varanasi
In Varanasi komen dagelijks vele honderden (voornamelijk Hindu-) pelgrims naar de Ganges om zich te baden en offers te brengen. Tegelijkertijd is het de nummer één locatie in India om gecremeerd te worden, waarna de as en eventuele overblijfselen rechtstreeks de rivier in geschoven worden. In de tussentijd monden er zo'n dertig rioleringsbuizen uit in de rivier, dus al met al is het een flink verontreinigde bende! Dat weerhoudt de locals er echter niet van om de rivier te gebruiken om te baden, kleren te wassen en in te vissen. Wij maakten er een boottochtje en onze ‘boat driver' schroomde niet om het water uit de rivier op te drinken!

Khajuraho
De vele tempels in Khajuraho geven wel een heel andere kijk op historische architectuur, want bijna allemaal zijn zij versierd met weinig verhullende afbeeldingen uit de leer van de Kama Sutra. Wanneer je tussen alle tempels doorloopt, wordt het duidelijk dat de Chandela's, de bouwers van de tempels, zich voornamelijk bezighielden met oorlogsvoering en tussen de oorlogen door slechts één ander ding op het programma hadden staan...

Orchha, Gwalior & ‘Singularity'
Kenmerkend voor het noorden van India zijn de vele overgebleven forten en paleizen. Een aantal prachtige voorbeelden hiervan vindt je tegenwoordig nog in Orchha en Gwalior. De bouwwerken uit de 16^de en 17^de eeuw staan er dikwijls nog in goede staat bij en dat was ook de reden dat de productie van de Hollywoodfilm ‘Singularity' in deze plaatsen was neergestreken. In Orchha waren wij ons daar in eerste instantie niet van bewust, maar toen wij tijdens een ontbijtje gevraagd werden of wij als figuranten mee wilden spelen, zaten wij elkaar wel even raar aan te kijken. Was dit echt waar, of een truc van een bende oplichters? Wij gingen op goed geluk mee en zo stonden wij plots enkele dagen in kostuums uit de achtiende eeuw en tussen de filmsterren op een prachtige ‘set'! Het was een bijzonder ervaring om zo'n mega onderneming eens van dichtbij te zien en wie weet (als de regisseur onze scenes er niet uitknipt) zijn wij aan het einde van het jaar te zien op het witte doek!

Agra
In Agra namen wij uitgebreid de tijd voor de Taj Mahal. Gebouwd als mausoleum voor de vrouw van Shah Jahan is dit hét symbool van de liefde. Volledig opgetrokken uit wit marmer is het een bijzondere verschijning, zeker wanneer je er om zes uur 's ochtends als één van de eersten naar binnen loopt.

Agra staat tevens bekend om het imposante ‘Agra Fort' dat gebouwd is door dezelfde Shah Jahan. Toen hij na het overlijden van zijn vrouw door zijn zoon werd afgezet, zat hij de rest van zijn leven gevangen in dit fort, vanwaar hij nog net uitzicht had op de in de verte gelegen Taj Mahal.

Vanuit Agra maakten wij nog een dagtocht naar Fatehpur Sikri, een historisch stadje, waar nu vooral nog de imposante moskee en paleizen uit de 16^de eeuw van overgebleven zijn.

Delhi
Voor de allerlaatste dagen van deze geweldige reis togen wij naar de grootste puinhoop van India, Delhi! Ondanks alle negatieve verhalen over Delhi (druk, vies etc) vonden wij het reuze meevallen. De naderende terugreis en de temperaturen van ruim boven de 40 graden Celsius maakten dat wij het deze laatste dagen rustig aan deden. Het was tijd om de laatste souvenirs in te slaan en de hoogtepunten van de stad met een bezoekje te vereren. Na alle prachtige paleizen, forten en moskeeën die wij de afgelopen weken bezocht hebben, had Delhi ons echter niet heel veel nieuws meer te bieden. Het ‘Red Fort' is gebouwd door dezelfde Shah Jahan die tevens verantwoordelijk was voor de Taj Mahal. De gelijkenissen met het fort in Agra zijn dan ook groot.

Terwijl wij dit in het zonnetje op een dakterras in Delhi schrijven, realiseren wij ons dat de 365 dagen er nu echt bijna op zitten. 'Time flies when you're having fun' en door de ongelofelijke hoeveelheid bezienswaardigheden die wij hebben bezocht, activiteiten die wij hebben ondernomen en andere geweldige ervaringen die wij hebben meegemaakt, kunnen wij niet anders dan dat bevestigen. En dat is een goed teken!
Het reizen zijn wij nog lang niet beu, maar het aanstaande weerzien met alle familie en vrienden maakt dat wij ook wel een beetje uitkijken naar Nederland. Laat de zomer maar komen!

Iedereen heel veel dank voor alle leuke en lieve reacties op deze site. Voor ons was het heel bijzonder dat iedereen zo met ons heeft meegereisd!

Tot snel in Nederland!

Klik HIER voor de fotoserie van India!

Namaste Nepal!

Na ruim zes weken in het prachtige Nepal moeten Bolivia, Cambodia en Tibet zich ernstige zorgen makenom hun positie in onze Top 3 van favoriete landen. Wat is Nepal toch prachtig! En hoe moeilijk is het om onze ervaringenop dit weblogin woorden uit te drukken, zeker aangezien wij het grootste deel van onze tijd hier al wandelend en klimmend hebben doorgebracht! Om die reden kiezen wij voor een aangepaste formule en doen wij het dit keer met beeld en geluid in plaats van een lang verhaal.

Klik HIER voor de film over onze belevenissen op de Annapurna Circuit Trek!

Klik HIER voor de film over de ontberingen tijdens de 16-daagsebeklimming van de Mera Peak! Vergeet ook zeker niet dit filmpje tot het einde af te kijken

.

NB: In verband met de auteursrechten op de muziek in de films bestaat de kans dat YouTube het geluid in de toekomstblokkeert. In dat geval zullen wij zo spoedig mogelijk de films aanpassen. Maar geniet nu nog maar van de 'director's cut'!!

Seven Days in Tibet!

Seven Days in Tibet

Half februari begonnen wij vanuit China aan weer een nieuw avontuur van deze reis. Met twee verschillende slaaptreinen reden wij in 55 uur (!) van Chengdu naar Lhasa, de hoofdstad van Tibet. Onderweg genoten wij van de prachtige uitzichten en verbaasden wij ons wederom om de veelal uit China afkomstige medepassagiers. Tibet bestaat naast hoge bergen uit een ruim 4.000 meter hoog plateau, dus de trein reed langzaam en steeg met de minuut. Het hoogtepunt van de rit was Tangu La pas op meer dan 5.000 meter hoogte, waardoor deze treinreis de allerhoogste ter wereld is!
Twee dagen lang keken wij onze ogen uit in Lhasa, waar wij met een gids de prachtige tempels, kloosters en paleizen bezochten. Vervolgens reden wij in een busje in vier dagen dwars door de prachtige Himalaya, onderweg menig stadje, klooster en tempel bezoekend. De climax was voor ons een bezoek aan het Base Camp van Mount Everest, waar wij bij -25 graden ons stonden te vergapen over een mooie zonsopkomst. Op de zevende dag zat het er alweer op en werden wij letterlijk de grens over geëscorteerd en liepen wij over een brug in ‘Niemandsland' naar de Nepalese grens.

Tibet
Het was voor ons een zeer bijzondere ervaring om in Tibet te kunnen zijn, zeker ook vanwege de politieke situatie. Heel vroeger maakte Tibet deel uit van de laatste Qing Dynastie. Daarna is het lange tijd onafhankelijk geweest, todat China afgelopen eeuw besloot Tibet weer in te nemen. Sinds die tijd maakt Tibet (volgens de Chinezen) deel uit van China, maar de Tibetanen willen onafhankelijk zijn. De Dalai Lama wordt na al zijn pro-Tibetaanse uitspraken gezien als een opstandige revolutionair en heeft al in de jaren '50 naar India moeten vluchten. Om rellen zoals in 2008 te voorkomen en de Tibetanen continu aan hun situatie te herinneren, struikel je met name in Lhasa over de Chinese soldaten. Het is ten strengste verboden foto's van hen te maken en regelmatig hoor je verhalen dat soldaten de camera's van toeristen afpakken en kapotgooien.

Door deze hele situatie is het voor toeristen verboden om zelfstandig door Tibet te reizen. Een gids is verplicht en ruim vantevoren moesten wij een vergunning aanvragen om het land te mogen bezoeken. Deze wordt door de gids bij zich gehouden, waardoor je nog eens extra afhankelijk van hem bent. Om een tour van een week financieel behapbaar te houden, waren wij in China al via internet op zoek gegaan naar potentiële reispartners, waardoor wij uiteindelijk samen met een Duitse, een Fin en twee Canadezen deze trip maakten.

Lhasa
De sfeer in Lhasa is door bovengenoemde onstandigheden heel merkwaardig, en het feit dat Lhasa in vele opzichten nog steeds het centrum van het Boeddhisme is, draagt daar zeker aan bij. Overal in de stad zie je pelgrims die vaak een lange reis achter de rug hebben om in Lhasa te kunnen bidden. Sommigen van hen zijn vele honderden kilometers ‘lopend' naar Lhasa gekomen, een tijdrovend en fysiek slopend proces, omdat zij bij elke stap languit op de grond gaan liggen om te bidden (zie daarvoor het filmpje!).
Middenin Lhasa staat het meest kenmerkende ‘landmark' van de stad, het Potala Palace, het paleis van de Dalai Lama's. De huidige Dalai Lama is hier sinds 1959 niet meer geweest en woont nu in India in ballingschap. Juist daardoor lijkt de tijd binnen stil te hebben gestaan. Het gebouw is 13 verdiepingen hoog en telt 1.000 kamers. Slechts enkele daarvan zijn te bezoeken, de vertrekken van de Dalai Lama en een aantal tempels.

Toen wij begonnen aan de reis door Azië hadden wij nog een beeld van het boeddhisme als een levenswijze en geen religie, maar hoe meer wij ermee in aanraking kwamen, hoe meer wij juist de overeenkomsten tussen het boeddhisme en bijvoorbeeld het Christendom zagen: de mensen die je het meest ziet bidden en geld ziet doneren, zijn de armsten; de hooste figuren in de rangorde leven in paleizen en worden in rijkdom begraven; er wordt gebeden tot een mytische figuur die uitzonderlijke positie bereikt heeft (verlichte Boeddha vs God in de hemel). Dachten wij eerst dat het boeddhisme puur draaide om het ontwikkelen van jezelf tot een goed mens (voor jezelf en voor anderen), nu zien wij dat het toch het meest draait om bidden, offeren en veel hopen dat het goede jouw kant op zal komen. Met name in de Jokhang Tempel, de eindbetemming van de bedevaart van veel Boeddhisten, is dat goed te zien. De biddende mensen offeren geld en gesmolten yakboter (voor de kaarsen) en de monniken zitten in een hoekje het geld te tellen...

Net buiten de stad ligt het Sera Monastery, een klooster dat in de hoogtijdagen wel 5.000 monniken huisvestte. Tegenwoordig is daar nog maar 10% van over, maar staat het vooral bekend om de biddende en debatterende monniken, allen gekleed in rode gewaden. Het is een ware show om naar te kijken: met een harde klap wordt door een staande monnik een vraag gesteld (zoals 'wat bestond er eerder, de kip of het ei?'), waarna de zittende monnik het ‘juiste' antwoord moet geven. Het vormt een bijzonder schouwspel wat zeer indrukwekkend is om naar te kijken en wat maar moeilijk om over te brengen op papier. Zie ook daarvoor zeker het filmpje!

Everest Base Camp
Vanuit Lhasa reden wij met z'n achten (zes toeristen, chauffeur en gids) in een comfortabel busje over de ‘Friendship Highway' naar het westen. ‘Snelweg' is een groot woord voor deze tweebaansweg door de bergen van Lhasa naar Kathmandu in Nepal! In de plaatsen onderweg bezochten wij nog enkele tempels en kloosters, waaronder het Tashilhunpo Monastery, gebouwd in 1447 door de eerste Dalai Lama en tegenwoordig de residentie van de Panchen Lama (soort Dalai Lama, maar anders...).
Na alle bezoeken aan tempels en kloosters was het dan echt tijd om koers tezetten richting de bestemming waar wij allen al dagen naar uit hadden gekeken: het Base Camp van Mount Everest! Onderweg hadden wij vanuit het busje een prachtig uitzicht over de bergen in de verte en de dorpjes waar wij doorheen reden. Vaak zagen wij hoeders met hun kudde geiten lopen en regelmatig moest de chauffeur hard op de rem om een geit, koe of yak te ontwijken. Nadat wij de Friendship Highway verlieten en via een onverharde weg slingerend omhoog reden richting de Gyantso-la Pass, stonden wij eenmaal bovenaan op 5.220 meter hoogte voor het eerst oog in oog met Everest! Wat een bijzonder moment!
De volgende ochtend reden wij om zes uur 's ochtends in het pikkedonker vanuit het dal omhoog naar Everest. Het klimseizoen is nog lang niet begonnen en toen wij bij het zien van de eerste zonnestralen op 5.150 meter hoogte uit de bus stapten, begrepen wij waarom: de snijdende wind woei dwars door al onze kledinglagen heen en met -25 graden was het bijna niet te doen om daar rond te lopen! Het is haast niet voor te stellen hoe de omstandigheden bovenop de berg dan zullen zijn! Ondanks de barre omstandigheden was het een magisch ervaring op zo dichtbij Everest te staan en wij konden ons goed voorstellen waarom mensen de drang hebben om daar naar boven te klimmen!

Nepal
Op de zevende en laatste dag van onze trip door Tibet werden wij door de gids afgezet bij de Chinese-Nepalese grens. Het is zijn plicht om de toeristen tot voorbij de laatste paspoortcontrole te begeleiden, maar daarna liepen wij dan echt China/Tibet uit! Tussen China en Nepal ligt de Friendship Bridge, een stukje niemandsland waar je doorheen loopt voordat je je meldt bij de Nepalese grens.

Het contrast tussen China en Nepal was schrikbarend groot, maar voor al onze belevenissen in de Nepalese Himalaya zul je echter moeten wachten de volgende update... Tot dan!

Klik HIER voor de fotoserie bij dit verhaal!

Klik HIER voor de video 'Seven Days in Tibet'!

Ni Hao China!

'He who has not climbed the Great Wall is not a true man.' - Mao Zedong -

Een verjaardag óp de Great Wall, een bezoek aan de Verboden Stad & het Zomerpaleis en de jacht op warme kleding. Zomaar een aantal dingen uit onze tijd in Beijing. Na Boracay en Hong Kong was het even wennen voor ons toen wij in het koude Beijing aankwamen! Na een ruime week vol verbazing in deze wereldstad, pakten wij de bus naar Datong, een regiostadje van ‘slechts' 1,5 miljoen inwoners. In de buurt van Datong bezochten wij de indrukwekkende Yungang Caves met letterlijk honderdduizenden Buddhabeelden en het Hanging Monastery, een klooster dat tegen een steile klifwand is aangebouwd. In Pingyao gingen wij onder begeleiding van een gids eeuwen terug in de tijd en bewonderden wij de traditionele Chinese architectuur, om ons vervolgens in Xi'an op te maken voor het Chinese Nieuwjaar. Oud en Nieuw in Nederland zal nooit meer hetzelfde zijn...
Een overvolle slaaptrein bracht ons in zestien uur naar Chengdu, vanwaar wij diverse dagtripjes hebben gemaakt, o.a. naar het grootste Buddhabeeld ter wereld en de heilige berg Mt. Emei. Het absolute hoogtepunt was voor ons het bezoek aan het Panda Breeding Centre, waar wij tegen een ‘kleine' vergoeding met een babypanda op schoot mochten zitten! In de tussentijd waren wij druk in de weer om een groep samen te stellen voor Tibet en treintickets te boeken, een hele klus wanneer anderhalf miljard Chinezen vakantie hebben!

Beijing
Met temperaturen tot wel tien graden onder nul wisten wij niet hóe snel wij ons in dikke winterkleren moesten steken. Gelukkig is Beijing vele kledingmarkten rijk, waar je uren rond kan struinen, op zoek naar een mooie namaak-jas.
Gedurende een volle week verkenden wij deze prachtige en indrukwekkende stad. Tot nu toe besteedden wij niet zoveel tijd in de grote steden, maar het cultuurverschil met China was voor ons zó groot, dat wij er onze ogen uitkeken. Ons hostel lag strategisch in het centrum, in een zogenaamde ‘hutong', een soort arbeiderswijk van kleine straatjes waar de meeste huizen gebouwd zijn rondom een binnenplaats. Uitgebreid namen wij de tijd voor het bezoeken van de Verboden Stad (waar de keizer vroeger woonde), het Zomerpaleis (de plek waar dezelfde keizer zijn toevlucht zocht in de verzengende hitte van de zomermaanden), het Tiananmenplein (bekend van de studentenopstand) en de Confuciaanse Temple of Heaven.
De mensen op straat maakten een grote indruk op ons. En niet altijd positief... Het is in China de normaalste zaak van de wereld om midden op straat uitgebreid je neus op te halen, je keel nog eens lekker te schrapen, om vervolgens alles demonstratief op straat te roggelen. Rare jongens, die Chinezen!
Op Maartens verjaardag kozen wij voor een bijzondere plek om dit te vieren: de Chinese Muur. Ook al was het laagseizoen en waren er weinig toeristen, toch kozen wij ervoor om met lokaal vervoer naar een afgelegen, maar prachtig gerestaureerd stuk van de Muur te gaan. De beloning was groot: wij wandelden helemaal in ons eentje uren over dit magische bouwwerk van bizarre proporties. Een mooiere verjaardag kan je je haast niet voorstellen!

Datong
Hoewel Datong zelf de toerist vrij weinig te bieden heeft, is het de uitvalsbasis voor één van de meest verbazingwekkende bezienswaardigheden van China: de Yungang Caves. De meer dan 1.600 jaar oude, door mensen uitgehakte grotten bevatten ruim 51.000 standbeelden van Buddha. Omdat de ingang pal voor de mooiste beelden ligt, liepen wij al wegkijkend helemaal naar de andere kant van het terrein. Het mooiste moet je natuurlijk voor het laatste bewaren! Het hoogtepunt was uiteindelijk een grot met een 17 meter hoog Buddhabeeld, omringd door duizenden kleine Buddha's, die in nissen stonden opgesteld.
Vanuit Datong bezochten wij ook de ‘Hanging Monastery', een klooster dat hoog tegen een steile wand is gebouwd. De ijzige wind en snijdende kou in de bergen maakten een lang bezoek helaas onmogelijk, maar vanaf een afstandje hadden wij een goed uitzicht op de dubieuze constructie. Het klooster bevindt zich deels in grotten en hangt deels erbuiten, ondersteund door lange palen. Niet echt een plek voor mensen met hoogtevrees!

Pingyao
In Pingyao logeerden wij binnen de oude stadsmuren in een hostel van meer dan 300 jaar oud. De familie Deng die dit hostel runt, ontving ons met open armen. Met de heer des huizes, Jacky Deng, maakten wij een uitgebreide historische tour door de stad. Normaal zijn wij niet zo van het gebruiken van een gids, maar de leuke en informatieve verhalen van Jacky brachten de historie voor ons echt tot leven. De hele stad was rijkelijk versierd met rode lampionnen, ter voorbereiding op het Chinese Nieuwjaar.

Xi'an
In verband met de naderende nieuwjaarsviering, waren wij veelvuldig gewaarschuwd voor de drukte op de weg en in de treinen. Vrijwel álle Chinezen zijn in deze periode vrij en gaan op familiebezoek, een beetje alsof heel West- en Oost-Europa tegelijkertijd op skivakantie gaat. Op de busstations vergde het regelmatig dan ook veel kunst en vliegwerk om uit te leggen waar wij heen wilden, maar toch lukte het ons om vrijwel probleemloos door de drukte heen te navigeren.
Voor de Nieuwjaarsviering streken wij neer in Xi'an, waar wij nog zo'n ‘must-see' van China bezochten: het Terracotta Army. Dit leger van duizenden terracotta soldaten diende ter bescherming van de tombe van keizer Qin Shi Huang. Het is één van de grootste en belangrijkste archeologische opgravingen ter wereld en het is dan ook haast niet voor te stellen dat dit pas in de jaren '70 ontdekt is!

Het Chinese Nieuwjaar is er één van superlatieven. Waren wij vroeger trots als er iemand in de buurt een honderdduizendklapper op de kop had weten te tikken, hier heeft iedereen er vele tientallen klaarliggen. Ook de pijlen en mortieren zijn van een professioneel niveau dat in Nederland haast niet is voor te stellen. Het zou nog dagenlang naknallen in de Chinese steden.

Chengdu
Onze route vervolgde richting Chengdu, waar wij met een slaaptrein naartoe reden. In tegenstelling tot de slaaptreinen in Europa, hebben deze treinen in China geen aparte coupés, maar is de hele wagon één grote slaapzaal, met 3-dubbele stapelbedden. Even wennen dus, zeker als je je bedenkt dat wij ook hier omgeven werden door de boerende, schetende en tuffende Chinezen!
Chengdu was voor ons de basis voor een reeks aan dagtripjes in de omgeving. Op de Mount Emei, één van de vier heilige bergen van China, liepen wij in de dichte mist en sneeuw naar de top op 3.095 meter hoogte. Door het weer viel het uitzicht enigszins tegen, maar met Tibet en Nepal in het vooruitzicht was het heerlijk om de bovenbenen weer eens goed aan het werk te zetten!
In Leshan staat het grootste Buddhabeeld ter wereld, uitgehouwen in de rotsen naast een rivier. Na veel te lang in de rij te hebben gestaan tussen de voordringende Chinezen (weer zo'n typisch trekje dat wij Nederlanders niet gewend zijn...) werden wij onderaan het beeld beloond met een prachtig uitzicht op deze kolos. Het beeld is namelijk 71 meter hoog, 28 meter breed en heeft een schoenmaat van 8,5 (juist, ook in meters!).
Het hoogtepunt van onze tripjes vanuit Chengdu was echter een bezoek aan de Giant Panda Research Breeding Base. Hier zagen wij niet alleen de leukste en schattigste panda's van dichtbij, maar ook pakten wij de kans om met een babypanda op schoot te zitten! Voordat wij op reis gingen, hadden wij ons voorgenomen aan twee doelen geld te doneren: de orang utangs op Borneo en de panda's in China. Onder het mom van ‘Het kost wat, maar dan heb je ook wat!', leegden wij onze portemonnaie voor een onvergetelijke ervaring! Zie hiervoor ook zeker het filmpje over China!

In Chengdu ontmoetten wij ook de groep met Tibet reizigers die wij via het internet hadden samengesteld. Met z'n zessen zijn wij een week lang het avontuur in Tibet tegemoet gegaan, maar die trip verdient een apart verhaal op deze site! Daarover volgt snel meer in de volgende update!

Klik HIER voor de foto's bij dit verhaal.

Klik HIER voor de film van onze reis door China!

Kris kras met Jan en Alleman van hot naar her!

Lagen wij een week geleden nog met temperaturen van boven de 30 graden op een strand op de Filippijnen, nu is het even afzien bij -10 graden in Beijing! Dit verschil is overigens typerend voor de diversiteit van de afgelopen maand, waarin wij in sneltreinvaart kriskras door Zuid-Oost Azië zijn gereisd. Wij hebben wederom veel mooie dingen meegemaakt en dus is het na zo'n lange ‘radiostilte' weer eens tijd voor een flinke update volgens het gebruikelijk recept. Hieronder lees je eerst een korte samenvatting, gevolgd door een uitgebreider relaas.

Onze ‘rondreis' door Zuid-Oost Azië begonnen wij met een citytrip door het rijke en goed georganiseerde Singapore, waarna wij al snel kozen voor de drukte en levendigheid van Maleisië. Via het pittoreske Malaka, vol Nederlandse historie, reisden wij af naar het oudste tropische regenwoud ter wereld, het Taman Negara National Park. Vanaf onze uitvalsbasis aan een rivier middenin het oerwoud ondernamen wij diverse tochten door deze dichte jungle, met als letterlijk hoogtepunt een echte ‘canopy walk'. Na een bezoek aan het eiland Penang belandden wij uiteindelijk in Kuala Lumpur waar wij heerlijk rondstruinden door Chinatown en Little India en ons vergaapten aan de Petronas Towers. Op Borneo hadden wij een bijzondere ervaring bij de orang utangs en logeerden wij een nacht bij de locals in een traditioneel ‘longhouse', om na een bliksembezoek aan Brunei (wéér een vinkje op de wereldkaart...) onze bergklimkoorts te temperen op de 4.095 meter hoge Mount Kinabalu. Op het Filippijnse party-eiland ‘Borrelcay' werden wij kort herenigd met Claire's broer Vincent, met wie wij genoten van zon, zee, strand en het uitgaan, om tenslotte in Hong Kong een spoedcursus onderhandelen met Chinezen te volgen. Ook troffen wij daar Holly (een reisgenote uit onze tijd in Zuid-Amerika), die ons meenam in de wereld van het shoppen, stappen en sightsee-en!

Singapore
Na ons vertrek uit Australië was onze eerste bestemming de moderne en internationaal georiënteerde stad/staat Singapore. Voor ons was het een verademing om na bijna drie maanden in de camper weer eens met de rugzak op pad te gaan en iedere nacht in een nieuw hostel te slapen. Toch troffen wij in Singapore nog niet de ontberingen aan die de ingrediënten vormen voor een sterk backpackersverhaal. Het beeld dat wij als Europeanen dikwijls hebben, bleek te kloppen: de criminaliteit is laag, straten zijn brandschoon en de treinen rijden stipt op tijd. Historische gebouwen hebben de laatste eeuw moeten wijken voor vaak spectaculaire architectonische hoogstandjes, maar de stad krijgt daardoor ook wel een clinisch sfeertje. Toch bezochten wij het National Museum of Singapore en diverse kerken en boeddhistische en hinduïstische tempels. Tevens proefden wij tijdens deze ééndags-citytrip ook de gezellige expat-cultuur die er heerst. Met biertjes op een terras is het er in ieder geval goed toeven!

Maleisisch schiereiland
Vanuit het georganiseerde Singapore kostte het niet veel moeite om met bussen de overtocht te maken naar het vasteland van Maleisië. In Malaka genoten wij van de Aziatische drukte in Chinatown en de Nederlandse historie die daar nog zichtbaar is. Vrij letterlijk stuitten wij daar op een 12-uurs snelwandelwedstrijd, waar wij helaas nét te laat voor waren om ons nog in te schrijven. Toch ontpopten wij ons tot dusdanig fanatieke supporters,dat Claire de volgende ochtend bij de finish op de groepsfoto eindigde met de gouverneur, de burgermeester en de winnaars!
Al ‘bussend' vervolgden wij onze route richting het Taman Negara National Park. Omdat dit deel van de aarde gespaard is gebleven tijdens de laatste ijstijden, draagt het de illustere titel van 'oudste regenwoud ter wereld'. Na een adembenemende boottocht door de jungle, waar wij overigens de enige passagiers waren, arriveerden wij bij ons hostel middenin het oerwoud. Vanaf daar liepen wij door de dichte jungle, vol enorme ‘woudreuzen' en vooral veel bloedzuigers! Hoezeer wij ook onze broekspijpen instopten, regelmatig moesten wij stoppen om deze klevers van ons af te meppen. Middenin de jungle, hoog in de boomtoppen, liepen wij een zogenaamde ‘canopy walk', een wandeling over hangbruggen die op 40 meter hoogte tussen de boomtoppen zijn gespannen! De gewenste aapjes ontbraken helaas, maar toch biedt zo'n wandeling een bird's eye view die je blik verruimt.

Op Penang, een eiland aan de noordwest kust van Maleisië, genoten wij van de levendige straatjes in Little India en de vele tempels in China Town. Net buiten de stad Georgetown keken wij onze ogen uit in de grootste boeddhistische tempel van Maleisië, rijk versiert met boeddhabeelden en prachtige kleuren.
In Kuala Lumpur sliepen wij in een hostel dat strategisch gelegen was tussen het moderne centrum met o.a. de Petronas Towers en de wijken Chinatown en Little India. Overdag struinden wij door vele marktstraatjes van Chinatown en 's nachts schoten wij veel foto's van de Petronas Towers om vervolgens verder te slenteren over de night market van Little India. Heerlijk!

Maleisisch Borneo
Met een vlucht van AirAsia, het Aziatische evenbeeld van Easyjet, kwamen wij aan in Sarawak, één van de Maleisische provincies op Borneo. Direct op de eerste dag bezochten wij een reservaat voor orang utangs, een unieke ervaring! Nooit eerder hadden wij die dieren in het echt gezien en om dan plotseling tien orang utangs van zó dichtbij te zien, is echt heel bijzonder!

Kerstmis vierden wij in een zogenaamd ‘longhouse', een traditionele woning op Borneo. Twee dagen lang waren wij te gast bij een familie thuis. Op kerstavond hadden wij geluk, want er vond een bruiloft plaats in een nabijgelegen dorp in de jungle. De hele avond genoten wij van haast meer aandacht dan het bruidspaar, vooral omdat wij de enige toeristen ter plaatste waren! Maarten danste er, na nét iets teveel borrels met het stamhoofd, ten overstaan van de hele gemeente een traditionele ‘warrior dance', terwijl Claire gierend van het lachen foto's bleef maken.
Verder langs de kust van Borneo brachten wij een bezoek aan de Niah Caves, waar nog steeds 40.000 jaar oude grotschilderingen te zien zijn. Na een bliksembezoek aan Brunei, vervolgden wij onze weg richting Mount Kinabalu. Het was ons plan om Oud & Nieuw op 4.095 meter hoogte op de top van Mount Kinabalu te vieren, maar helaas was deze dag helemaal volgeboekt. In het gezelschap van de Nederlandse Jan, Franse Camille en wereldreiziger/ kluizenaar Piet (tevens NL) sliepen wij door de jaarwisseling heen, om de volgende ochtend in alle vroegte te beginnen aan de werkelijke beklimming. Ondanks alle klimervaring in Zuid-Amerika was deze tocht niet gering. Hoewel de top lang niet zo hoog lag als de base camps in Equador en Bolivia, was het relatieve hoogteverschil hier vele malen groter. Geheel uitgeput, maar uiterst voldaan genoten wij uiteindelijk op de top van de tweede zonsopkomst van 2011!

In Sandakan (Noordoost Sabah) zagen wij wederom een aantal orang utangs, maar de show werd voor ons uiteindelijk gestolen door de Prosboscis Monkeys (neusaapjes en/of Dutch Monkeys). In een ander reservaat dan dat van de orang utangs volgden wij deze hilarische apen, terwijl zij met ruim honderd aap sterk op de voederplaats afstormden.

Boracay, Filippijnen
Boracay staat bekend als het party-eiland van de Filippijnen, dus een betere plek konden wij ons niet wensen om Claire's broer Vincent en de overige mannen uit Eindhoven op het strand en in de kroeg te treffen. Boracay veranderde ongemerkt in Borrelcay, want meer dan het strand en de kroeg zagen wij er niet! Het weerzien met Vincent was prachtig. Na zó lang samen te hebben gereisd was het gekgenoeg heel vertrouwd om zoveel gezichten uit Nederland te zien. De goede gesprekken en gezelligheid maakten Boracay voor ons in ieder geval tot een aangename tussenstop tijdens onze reis!

Hong Kong
Net als in Singapore maakten wij in Hong Kong een citytrip, al was deze wat uitgebreider. Voor ons wat het goed om een beetje te wennen aan de Chinezen en hun omgangsvormen, al werden wij al snel ondergedompeld in een spoedcursus onderhandelen met Chinezen. Onze compactcamera had in Boracay definitief de geest gegeven en dus moesten wij in Hong Kong op zoek naar een nieuw exemplaar. In tegenstelling tot de landen in Zuid-Amerika, toonden de locals zich hier niet echt bereid tot onderhandelen, laat staan dat zij zich van hun meest hoffelijke kant lieten ziet... Boerend, wegkijkend en ruziënd werden wij te woord gestaan. Na twee dagen wisten wij onze strategie aan hun aan te passen en mochten wij ons uiteindelijk de trotse eigenaren van een nieuwe camera noemen! In Hong Kong werden wij herenigd met Holly, die wij in Peru op Machupicchu hadden leren kennen. Holly woont en werkt in Hong Kong en nam uitgebreid de tijd om ons rond te leiden en 's avonds mee uit te nemen. Hong Kong is een bijenkorf vol activiteit, maar ook hier heeft de historie veelal plaats moeten maken voor nieuwbouw. Bij één van de tempels die wij bezochten, lieten wij onze toekomst voorspellen door een heuse ‘fortune teller'! Aan de hand van onze geboortedatum en tijd en een handlezing gaf deze man ons inzicht in wat ons te wachten staat. Wij kunnen er uiteraard niets over loslaten, maar kunnen iedereen verzekeren dat hij ons hart gestolen heeft!

KLIK HIER VOOR ALLE FOTO'S VAN BOVENSTAAND VERHAAL

Intens tevreden met onze nieuwe (en zeer noodzakelijke) donsjacks dompelen wij ons inmiddels al weer een week onder in de Chinese cultuur. Maarten heeft zijn 32^ste verjaardag op een zéér spectaculaire lokatie gevierd (dank voor de vele lieve berichten!), maar daarover lees je meer in de volgende update!

Kerstgroet!

D(r)own Under...

Vanuit de dichte jungle van Maleisië werpen wij een blik terug op onze tijd in Australië, waar wij inmiddels al weer een week geleden zijn vertrokken. Het lijkt alweer zo lang geleden... Crikey!
Hier volgt eerst een samenvatting:

Eind oktober kwamen wij aan in Melbourne en doken vol overgave deze gezellige en sportieve stad in. Nadat wij onze camper hadden opgehaald, maakten wij een klein uitstapje in westelijke richting naar de ´Great Ocean Road´, om vervolgens via Wat-is-de-hoofdstad-van-Australië?: Canberra (niet echt een aanrader) naar Sydney te rijden. Terwijl wij wachtten op ons visum voor China, bezochtten wij deze Olympische stad en de nabij gelegen Blue Mountains. Hoewel het weer ons niet altijd even goed gezind was, trotseerden wij de wolken en regenbuien aan de oostkust, waar de laidback surfsfeer nog steeds hoogtij viert. In Brisbane herhaalden wij de visumprocedure, maar nu voor India, waardoor wij ruimschoots de tijd hadden voor een bezoek aan het legendarische Fraser Island, waar wij drie dagen met een dikke Landcruiser 4x4 rondscheurden. Ten noorden van Fraser Island waren wij getuige van een prachtige show van Moeder Natuur: een enorme zeeschildpad die midden in de nacht en vlak voor onze neus het strand op kwam om haar eieren te leggen, zeer indrukwekkend! Bijzonder was het ook om, na diverse koala's en kangaroos in het wild te hebben gespot, in de Billabong Sanctuary eindelijk de kans te krijgen deze vast te houden en te voeren. Na ruim 6.500 km zonder al te veel zon sloten wij onze trip door Australië gelukkig nog af met een week prachtig weer aan de stranden rondom Cairns.

Melbourne
Hoewel wij beiden veel mensen in onze omgeving hebben die in Australië zijn geweest en daar veel positieve verhalen van gehoord hadden, wisten wij vantevoren niet zo goed wat wij van dit land zouden vinden. Melbourne maakte in ieder geval een geweldige eerste indruk! Een leuke stad, die gewoonweg activiteit uitstraalt. Het (zaken)centrum staat vol met hoge gebouwen, afgewisseld door winkelstraten vol gezellige restaurants en terrasjes, waar wij in de zon ouderwets genoten van de vrijdagmiddag borrel!

Het was in de stad een drukte van belang in verband met de ‘Melbourne Cup', een grote paardenrace die het hele land in de greep hield. Daarnaast staat Melbourne bekend om de jaarlijkse Formule 1 race, waardoor Maarten de verleiding niet kon weerstaan om met de camper een rondje over het circuit te rijden.

Great Ocean Road
Onze route door Australië zou ons grotendeels langs de oostkust leiden, maar vanuit Melbourne maakten wij eerste een kleine omweg naar het westen richting de Great Ocean Road, de kronkelige kustweg richting Adelaide met prachtig uitzicht op zee. Langs de kust staat een reeks van stenen ‘pilaren', ontstaan door de erodorende werking van de zee. Deze beroemde reeks stenen staat bekend als de ‘Twelve Apostles'.

Walhalla & Canberra
Terug richting Melbourne bezochten wij het pittoreske oude mijnstadje Walhalla, waar de tijd stil lijkt te hebben gestaan. Diep in het bos verborgen, ziet het gehele dorp er nog net zo uit als honderd jaar geleden: compleet met authentieke, houten huisjes, de oude mijn zelf en zelfs een ‘spooky' begraafplaats.

Op weg naar Sydney beloten wij onze cultureel-politieke plicht te vervullen en een bezoek te brengen aan Canberra, de enige echte hoofdstad van Australië. De stad zelf heeft niet veel bijzonders te bieden behalve de parlementsgebouwen. Aangezien de stad sowieso pas in de loop van de afgelopen eeuw is gebouwd, heeft het maar weinig charme. Toch is het leuk om een bezoek te brengen aan de Australische Eerste en Tweede Kamer, waar je, na een controle door een metaaldetector, gewoon vrij mag rondlopen. Voor het gebouw spraken wij uitvoerig met enkele bewoners van de ‘Aboriginal Tented Embassy', een permanent protest in de vorm van een camping midden op het grasveld voor het parlementsgebouw! Hoewel er nog maar weinig strijdlust over was bij deze mensen, gaf het ons een geheel nieuw kijk op hún integratieproblematiek.

Sydney
Voor campers zijn er in de stad Sydney nauwelijks faciliteiten, maar gelukkig vonden wij in de buurt een geschikte plek en reden wij iedere ochtend gewoon met een bus of een trein de stad in. Sydney is de ongekroonde hoofdstad van Australië en dat is zeker niet onterecht, al maakte Melbourne op ons een minstens even goede indruk. Voor onze reis naar China moesten wij nog een visum aanvragen en dus maakten wij dat ons eerste programmapunt in Sydney. De verwerking zou immers vier werkdagen duren en zodoende hadden wij ruimschoots de tijd om de stad en omgeving te verkennen.

Natuurlijk bezochten wij de Harbour Bridge en het beroemde Operagebouw, maar ook de Darling Harbour, het Sydney Aquarium, Manly en de Skytower. In het grootste IMAX theater ter wereld keken wij naar een film over Mount Everest, waardoor onze fantasieën over een nieuw persoonlijk hoogterecord in Nepal behoorlijk werden aangewakkerd!

Blue Mountains
Vanuit Sydney is het maar een klein stukje rijden naar de Blue Mountains, het prachtige National Park ten westen van de stad. Op de eerste dag dat wij daar rondreden, was het weer niet om over naar huis te schrijven (doen wij nu toch...), maar de volgende twee dagen was het prachtig! De Blue Mountains danken hun naam aan de blauwige ‘mist' die in de heuvels hangt, afkomstige van de vele eucalyptisbomen die er groeien.

Het toeristische hoogtepunt van de Blue Mountains zijn de ‘Three Sisters', drie grote rotspunten naast elkaar, die voor de Aboriginals uit deze streek een heilige plaats vormen. Na drie dagen door de prachtige natuur te hebben rondgereden, keerden wij terug naar Sydney om ons paspoort met chinees visum op te halen. Alles was in orde, dus: China, here we come!

Brisbane & Gold Coast
Onze route vervolgde zich langs de oostkust naar het noorden, waar zich in de buurt van Brisbane het surfers Mekka van Australië bevindt. Met een plaatsnaam als 'Surfers' Paradise' kan het haast niet missen! Toch troffen wij niet helemaal wat wij er vantevoren van verwacht hadden: enorme wolkenkrabbers en gebouwen stonden naast elkaar langs de kust. Het leek vanaf een afstand meer op Dubai, dan op een Australische kustplaats! De stranden zelf waren prachtig en de golven hoog. De vele surfers vertoonden er gewillig hun kunstjes. Onderweg naar Brisbane kwamen wij erachter dat wij ook voor India vantevoren een visum aan te moesten vragen en dus besloten wij dat in deze stad af te handelen. De Indiaase ambassade had echter acht werkdagen nodig om het visum te verstrekken, maar dat gaf ons mooi de tijd om Fraser Island te bezoeken.

Fraser Island
Ten noordoosten van Brisbane ligt een enorm duin-eiland genaamd Fraser Island, waar je uitsluitend met een fourwheeldrive naartoe mag. Het eiland staat bekend om de prachtige meren en het 4x4 rijden op het strand, dus daar wilden wij graag een kijkje nemen. In Rainbow Beach verzamelen alle backpackers en andere toeristen zich om de overtocht naar het eiland te maken. Velen kiezen ervoor zich met acht personen in een 4x4 te proppen en georganiseerd het eiland te bezoeken, maar wij keken rond in het dorp en huurden uiteindelijk voor dezelfde prijs onze eigen en veel te grote Toyota Landcruiser Troopcarrier, compleet met kampeeruitrusting. Wij hadden wel tien andere toeristen mee kunnen nemen in de achterbak, maar met z'n tweetjes reden wij, na een korte 4x4 rijles, richting de veerpont. Het weer tijdens deze drie dagen was slecht, met veel bewolking en nog meer regenbuien. Toch lieten wij ons niet uit het veld slaan en scheurden hard over het strand. Je moet dan goed in je achteruitkijkspiegel blijven kijken, want het strand wordt ook gebruikt als landingsbaan voor vliegtuigen!

Op de vele weggetjes in het binnenland was Maarten helemaal in z'n element: de Camel Trophy is er niets bij! 's Avonds parkeerden wij de wagen op het strand, net boven de vloedlijn en zetten daar onze tent op. Zonder twijfel is dat de mooiste plek waar wij tot nu toe gekampeerd hebben deze reis!

Mon Repos
Toen ook het Indiaase visum veilig was gesteld, konden wij onze tocht naar het noorden voortzetten. In de buurt van Bundaberg ligt het strand van ‘Mon Repos', waar ieder jaar honderden zeeschildpadden het land op komen om hun eieren te leggen. Voor bezoekers is het mogelijk om tegen een kleine vergoeding daar een hele nacht getuige van te zijn. Wanneer er een schildpad wordt gespot, wordt er snel een groep samengesteld en enkele minuten later sta je met elkaar in een halve cirkel om een schildpad heen. Het is echt bizar om dat van dichtbij te kunnen aanschouwen. En dat de schilpadden iedere jaar van wel 3.500 km afstand naar exact hetzelfde strand terugkeren, maakt het extra bijzonder. Toen de dames klaar waren, volgende wij hen op gepaste afstand totdat zij in het maanlicht in de zee verdwenen.

Townsville - Billabong Sanctuary
Tijdens onze lang rit door Australië hadden wij al diverse keren op een camping gestaan met koala's in de bomen of over wegen gereden waarlangs de kangaroos liepen. Maar echt van dichtbij hadden wij ze nog niet gezien. In Townsville ligt de Billabong Sanctuary, een opvang voor gewonde dieren en dieren die niet meer terug het wild in kunnen. Zodra je binnenkomt, komen de kangaroos vrolijk op je afgesprongen, om vervolgens zonder enige angst uit je hand te eten! Van een parkranger kregen wij een uitgebreide tour door het hele park, waarbij wij uiteindelijk ook uitgebreid met alle dieren op de foto konden. Eindelijk kon Claire een koala vasthouden (en Maarten een wombat...)!

Cairns - Palm Cove
Aan het eind van de 6.500 km lange rit langs de oostkust kwam het toch nog een beetje goed met het weer. Wij hadden onderweg de strategie: ‘zolang het regent, kunnen wij net zo geod doorrijden' en dus hadden wij wat de zon betreft precies op het goed moment nog een paar dagen ‘over'. De laatste dagen in Australië zaten wij dat ook heerlijk met onze camper aan het strand van Palm Cove.

Vanuit Cairns vlogenwij door naar Singapore en inmiddels zitten wij al weer een week in Maleisië, maar daarover volgt meer in de volgende update!

KLIK HIER VOOR MEER FOTO`S VAN AUSTRALIE!!

These boots are made for walking...

Aan de vooravond van ons vertrek richting Australië lijkt het ons een goed moment voor een uitgebreide en ‘old school' update van onze belevenissen in het prachtige Nieuw Zeeland! Hier volgt dus een korte, VET gedrukte samenvatting, gevolgd door een uitgebreider verhaal.

Enerzijds lijken de ruim 5 weken die wij hier hebben doorgebracht voorbij te zijn gevlogen, maar anderzijds kijken wij terug op zóveel mooie ervaringen, dat het veel langer geleden lijkt dat wij aankwamen in Auckland.
De tijd in Nieuw Zeeland stond voor ons in het teken van veel lange wandelingen door de prachtige natuur en een stuk extra vrijheid die het reizen in een camper met zich meebracht. Zeker na 5 maanden in Zuid-Amerika was dat voor ons een aangename verandering.

Op het Noordereiland zagen wij hoe de Tasman Zee en de Stille Oceaan met elkaar ‘botsen', baadden wij in een zelfgegraven bad op een vulkanisch strand, maakten wij een spectaculaire parashutesprong en liepen de legendarische Tongariro Crossing door een wel zéér indrukwekkend sneeuwlandschap.

Op het Zuidereiland kwamen onze wandelschoenen pas echt goed van pas. Daar liepen wij ruim 160 km, verdeeld over zes één- en meerdaagse tracks. Tussendoor vonden wij nog tijd om de Fox, Frans Josef- en Tasman gletsjers te bekijken en maakten wij op de állerlaatste skidag van dit seizoen nog een paar prachtige afdalingen door 30 cm verse poedersneeuw!

Noordereiland

Onze trip door Nieuw Zeeland startte half september in Auckland, waar wij een volle dag in de stad doorbrachten alvorens wij ons ‘huisje op wielen' voor de komende weken op konden halen. Claire wist deze tijd in Auckland zelfs nog een zakelijke draai te geven en stapte spontaan binnen bij Ernst & Young voor een kennismaking. Hoewel het voor ons in het begin even wennen was aan de krappe ruimte, bood de Toyota HiAce (met het legendarische kenteken BLUB 54²...) ons alles wat wij maar nodig hadden. Een keuken met koelkast, oven en magnetron en een zithoek die wij 's avonds omtoverden tot volwaardig tweepersoonsbed. Vol goede moed reden wij dan ook enkele dagen over het schiereiland ten noorden van Auckland, waar je op het meest noordelijke punt van Nieuw Zeeland getuige bent van een merkwaardig verschijnsel. Hier botsen de Tasman Zee en Stille Oceaan op elkaar. Beide hebben een andere stroomrichting en waar ze bijeen komen, zorgt dat voor een onstuimige zee. Het Noordereiland kenmerkt zich voornamelijk door het vulkanische landschap en -activiteit. Onderweg kwamen wij dan ook veel geisers en natuurlijke warmwaterbronnen tegen. Die laatste bleken zeer geschikt om je in te wassen na een aantal dagen zonder douche!
Na onze spectaculaire skydive in Taupo (zie daarvoor het aparte verhaal 'Terminal Velocity: 200 km/u') hadden wij wel heel veel geluk met de weersomstandigheden tijdens de wereldberoemde Tongariro Crossing. Deze legendarische wandeling, door velen geroemd als de mooiste ééndaagse wandeling van Nieuw Zeeland, was al bijna een maand gesloten door het slechte weer en de hevige sneeuwval. Echter toen wij ons er met een groep van 30 man aan waagden, was het prachtig weer en liepen wij deze 20 km lange wandeling tot kniehoogte door de sneeuw!

Zuidereiland

Vanuit Wellington maakten wij met de veerboot de overtocht naar het Zuidereiland, dat bekend staat als ‘Europa in het klein'. Na aanschaf van een camping kooksetje en een kleine gasstelletje, begonnen wij aan onze eerste meerdaagse wandeling door het Abel Tasman National Park. De Abel Tasman Coast Track is een wandeling die doorgaans in vier dagen gelopen wordt, maar wij besloten dat in een haast militair tempo in twee dagen te doen! De goed onderhouden route liep door de bossen langs de kust, maar voerde ons ook regelmatig over prachtige strandjes. 's Avonds verbleven wij met enkele andere hikers in een goed onderhouden hut, waar wij kennismaakten met de gevriesdroogde maaltijd! Beetje kokend water erbij en klaar is Claire...
De Nieuw Zeelandse Alpen strekken zich van noord naar zuid uit over het gehele eiland en onze eerste stop was bij Arthur's Pass. Na zo lang zonder de Andes voelden wij ons weer als een vis in het water! In straf tempo beklommen wij de 1833 meter hoge Avalanche Peak, waar Maarten kennismaakte met een wel héél bijdehandte vogelsoort: de Kea bergpapegaai. Deze kea had uiteindelijk meer brood op met de lunch dan wij...
Verder langs de westkust bezochten wij een aantal indrukwekkende gletsjers, waarvan de bekendste de Fox- en de Frans Josef Gletser zijn. Hoewel het weer niet optimaal was voor de mooiste plaatjes, was het indrukwekkend om zo dichtbij zo'n enorme ijsmassa te staan.

In de buurt van de plaatsen Wanaka en Queenstown begon het toch weer een beetje te kriebelen. Hoe mooi zou het zijn om ook in Nieuw Zeeland nog een dagje te skieën! Het seizoen liep echter redelijk op z'n eind en na in Wanaka teleurgesteld te zijn afgedropen, hoorden wij in Queenstown dat wij nog nét de allerlaatste dag van het skiseizoen konden meepikken! Gelukkig was het weer niet helemaal wat je aan het eind van een skiseizoen zou verwachten, want de volgende ochtend genoten wij van 30 cm verse poedersneeuw!

De bekendste tracks van Nieuw Zeeland liggen in het zuidwesten, in Fiordland, een gebied dat nog het meeste lijkt op Noorwegen. Helaas waren veel tracks nog dicht in verband met lawinerisico's, maar toch vonden wij bij de Kepler Track een mooie oplossing. De eerste dag liepen wij het laatste deel van de track heen en weer en de volgende twee dagen liepen wij het eerste stuk van de track, inclusief een overnachting in een hut met een prachtig uitzicht over de fjorden. Zo hadden wij alsnog in drie dagen het grootste gedeelte van deze wandeling gelopen.

Na een bezoek aan de prachtige Milford Sound reden wij door naar de zuidkust, op zoek naar zeeleeuwen en pinguins, om vervolgens weer langs de oostkust noordwaarts te gaan. Onderweg zagen wij de ‘Mouraki Boulders', een set enorm grote, ronde stenen op het strand. Het lijkt net of een reus er zijn knikkerzak heeft leeggegooid. Vervolgens reden wij richting Mount Cook, de hoogste berg van Nieuw Zeeland en Australië. Maarten had zich totaal niet ingelezen in de materie en dacht deze berg wel te kunnen beklimmen, hij was immers ruim 2000 meter lager dan onze overwinningen in de Andes. Toen wij in het bezoekerscentrum echter de informatie nog eens beter tot ons namen, dropen wij respectvol af. De nabijgelegen Tasman Gletsjer was een mooi alternatief...

Na een heerlijke dag in een spa & sauna resort bij Lake Tekapo, met uitzicht op de bergen vanuit de warme baden, trokken wij weer de stoute wandelschoenen aan voor een tweedaagse track rondom Mount Somers. Met geen mens in de wijde omtrek te bekennen liepen wij als een soort Frodo & Sam door dit prachtige natuurgebied en waren 's avonds zelfs de enige gasten in de hut, waar wij met onze matrasjes voor de houtkachel lagen.

Onze trip door Nieuw Zeeland eindigde in Christchurch, waar het straatbeeld de resultaten laat zien van de aardbevingen die dit gebied de afgelopen tijd hebben geteisterd. Er was zelfs een benefietconcert georganiseerd om geld op te halen voor de gelukkig voornamelijk materiële schade. Voor ons een ongepland, maar zeer aangenaam middagje in het park! In de Christchurch Art Gallery struinden wij geboeid rond door een expositie van Ron Mueck, een kunstenaar die levenechte, maar merkwaardig geproportioneerde beelden maakt. Net als in Auckland bracht Claire een bliksembezoek aan de E&Y collega's van Christchurch, die, hoe kan het ook anders, op zaterdag zaten te werken. Wat voelt zo'n wereldreis toch goed...

Aan al dit moois komt helaas nu in Christchurch een einde. Maar wij kijken ook weer uit naar het volgende turfje op ons landenlijstje: Australia here we come!