Aan de vooravond van ons vertrek richting Australië lijkt het ons een goed moment voor een uitgebreide en ‘old school' update van onze belevenissen in het prachtige Nieuw Zeeland! Hier volgt dus een korte, VET gedrukte samenvatting, gevolgd door een uitgebreider verhaal.

Enerzijds lijken de ruim 5 weken die wij hier hebben doorgebracht voorbij te zijn gevlogen, maar anderzijds kijken wij terug op zóveel mooie ervaringen, dat het veel langer geleden lijkt dat wij aankwamen in Auckland.
De tijd in Nieuw Zeeland stond voor ons in het teken van veel lange wandelingen door de prachtige natuur en een stuk extra vrijheid die het reizen in een camper met zich meebracht. Zeker na 5 maanden in Zuid-Amerika was dat voor ons een aangename verandering.

Op het Noordereiland zagen wij hoe de Tasman Zee en de Stille Oceaan met elkaar ‘botsen', baadden wij in een zelfgegraven bad op een vulkanisch strand, maakten wij een spectaculaire parashutesprong en liepen de legendarische Tongariro Crossing door een wel zéér indrukwekkend sneeuwlandschap.

Op het Zuidereiland kwamen onze wandelschoenen pas echt goed van pas. Daar liepen wij ruim 160 km, verdeeld over zes één- en meerdaagse tracks. Tussendoor vonden wij nog tijd om de Fox, Frans Josef- en Tasman gletsjers te bekijken en maakten wij op de állerlaatste skidag van dit seizoen nog een paar prachtige afdalingen door 30 cm verse poedersneeuw!

Noordereiland

Onze trip door Nieuw Zeeland startte half september in Auckland, waar wij een volle dag in de stad doorbrachten alvorens wij ons ‘huisje op wielen' voor de komende weken op konden halen. Claire wist deze tijd in Auckland zelfs nog een zakelijke draai te geven en stapte spontaan binnen bij Ernst & Young voor een kennismaking. Hoewel het voor ons in het begin even wennen was aan de krappe ruimte, bood de Toyota HiAce (met het legendarische kenteken BLUB 54²...) ons alles wat wij maar nodig hadden. Een keuken met koelkast, oven en magnetron en een zithoek die wij 's avonds omtoverden tot volwaardig tweepersoonsbed. Vol goede moed reden wij dan ook enkele dagen over het schiereiland ten noorden van Auckland, waar je op het meest noordelijke punt van Nieuw Zeeland getuige bent van een merkwaardig verschijnsel. Hier botsen de Tasman Zee en Stille Oceaan op elkaar. Beide hebben een andere stroomrichting en waar ze bijeen komen, zorgt dat voor een onstuimige zee. Het Noordereiland kenmerkt zich voornamelijk door het vulkanische landschap en -activiteit. Onderweg kwamen wij dan ook veel geisers en natuurlijke warmwaterbronnen tegen. Die laatste bleken zeer geschikt om je in te wassen na een aantal dagen zonder douche!
Na onze spectaculaire skydive in Taupo (zie daarvoor het aparte verhaal 'Terminal Velocity: 200 km/u') hadden wij wel heel veel geluk met de weersomstandigheden tijdens de wereldberoemde Tongariro Crossing. Deze legendarische wandeling, door velen geroemd als de mooiste ééndaagse wandeling van Nieuw Zeeland, was al bijna een maand gesloten door het slechte weer en de hevige sneeuwval. Echter toen wij ons er met een groep van 30 man aan waagden, was het prachtig weer en liepen wij deze 20 km lange wandeling tot kniehoogte door de sneeuw!

Zuidereiland

Vanuit Wellington maakten wij met de veerboot de overtocht naar het Zuidereiland, dat bekend staat als ‘Europa in het klein'. Na aanschaf van een camping kooksetje en een kleine gasstelletje, begonnen wij aan onze eerste meerdaagse wandeling door het Abel Tasman National Park. De Abel Tasman Coast Track is een wandeling die doorgaans in vier dagen gelopen wordt, maar wij besloten dat in een haast militair tempo in twee dagen te doen! De goed onderhouden route liep door de bossen langs de kust, maar voerde ons ook regelmatig over prachtige strandjes. 's Avonds verbleven wij met enkele andere hikers in een goed onderhouden hut, waar wij kennismaakten met de gevriesdroogde maaltijd! Beetje kokend water erbij en klaar is Claire...
De Nieuw Zeelandse Alpen strekken zich van noord naar zuid uit over het gehele eiland en onze eerste stop was bij Arthur's Pass. Na zo lang zonder de Andes voelden wij ons weer als een vis in het water! In straf tempo beklommen wij de 1833 meter hoge Avalanche Peak, waar Maarten kennismaakte met een wel héél bijdehandte vogelsoort: de Kea bergpapegaai. Deze kea had uiteindelijk meer brood op met de lunch dan wij...
Verder langs de westkust bezochten wij een aantal indrukwekkende gletsjers, waarvan de bekendste de Fox- en de Frans Josef Gletser zijn. Hoewel het weer niet optimaal was voor de mooiste plaatjes, was het indrukwekkend om zo dichtbij zo'n enorme ijsmassa te staan.

In de buurt van de plaatsen Wanaka en Queenstown begon het toch weer een beetje te kriebelen. Hoe mooi zou het zijn om ook in Nieuw Zeeland nog een dagje te skieën! Het seizoen liep echter redelijk op z'n eind en na in Wanaka teleurgesteld te zijn afgedropen, hoorden wij in Queenstown dat wij nog nét de allerlaatste dag van het skiseizoen konden meepikken! Gelukkig was het weer niet helemaal wat je aan het eind van een skiseizoen zou verwachten, want de volgende ochtend genoten wij van 30 cm verse poedersneeuw!

De bekendste tracks van Nieuw Zeeland liggen in het zuidwesten, in Fiordland, een gebied dat nog het meeste lijkt op Noorwegen. Helaas waren veel tracks nog dicht in verband met lawinerisico's, maar toch vonden wij bij de Kepler Track een mooie oplossing. De eerste dag liepen wij het laatste deel van de track heen en weer en de volgende twee dagen liepen wij het eerste stuk van de track, inclusief een overnachting in een hut met een prachtig uitzicht over de fjorden. Zo hadden wij alsnog in drie dagen het grootste gedeelte van deze wandeling gelopen.

Na een bezoek aan de prachtige Milford Sound reden wij door naar de zuidkust, op zoek naar zeeleeuwen en pinguins, om vervolgens weer langs de oostkust noordwaarts te gaan. Onderweg zagen wij de ‘Mouraki Boulders', een set enorm grote, ronde stenen op het strand. Het lijkt net of een reus er zijn knikkerzak heeft leeggegooid. Vervolgens reden wij richting Mount Cook, de hoogste berg van Nieuw Zeeland en Australië. Maarten had zich totaal niet ingelezen in de materie en dacht deze berg wel te kunnen beklimmen, hij was immers ruim 2000 meter lager dan onze overwinningen in de Andes. Toen wij in het bezoekerscentrum echter de informatie nog eens beter tot ons namen, dropen wij respectvol af. De nabijgelegen Tasman Gletsjer was een mooi alternatief...

Na een heerlijke dag in een spa & sauna resort bij Lake Tekapo, met uitzicht op de bergen vanuit de warme baden, trokken wij weer de stoute wandelschoenen aan voor een tweedaagse track rondom Mount Somers. Met geen mens in de wijde omtrek te bekennen liepen wij als een soort Frodo & Sam door dit prachtige natuurgebied en waren 's avonds zelfs de enige gasten in de hut, waar wij met onze matrasjes voor de houtkachel lagen.

Onze trip door Nieuw Zeeland eindigde in Christchurch, waar het straatbeeld de resultaten laat zien van de aardbevingen die dit gebied de afgelopen tijd hebben geteisterd. Er was zelfs een benefietconcert georganiseerd om geld op te halen voor de gelukkig voornamelijk materiële schade. Voor ons een ongepland, maar zeer aangenaam middagje in het park! In de Christchurch Art Gallery struinden wij geboeid rond door een expositie van Ron Mueck, een kunstenaar die levenechte, maar merkwaardig geproportioneerde beelden maakt. Net als in Auckland bracht Claire een bliksembezoek aan de E&Y collega's van Christchurch, die, hoe kan het ook anders, op zaterdag zaten te werken. Wat voelt zo'n wereldreis toch goed...

Aan al dit moois komt helaas nu in Christchurch een einde. Maar wij kijken ook weer uit naar het volgende turfje op ons landenlijstje: Australia here we come!